میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام؛
میلاد کریم اهل بیت :
به قلم خودم
هر ستاره که می بینم و نگاه می کنم به وسعت یک اسمون می درخشد،ونورانی می شود ، شوق پرواز را در دل بندگان و عاشقان به تپش وا می دارد، دست های نیازمون را از سرچشمه ی سخاوتت کوتاه مکن.
بر دل ما خوش اومدی ، ای امام غربت
انان که از ابروی تو وساطتت می خواهند تشنه بارون هدایت و رحمت ان امام غریب هستن ، و هرکس حاجت را بهونه کرده و همگی تشنه ی رفاقت با تو هستن .
به کرم و جود میلادت قفل بسته چشمان مارا با عنایت ولطف کرمت بگشای، تا شرینی سفره ی مهربونی تو رابچشیم و درک کنیم.
هیچ زخم خورده ای از بارش جود و کرامت بارونیت بی مرهم و بی نصیب نیست و نمی موند .
ای کریم اهل بیت وای کریم دلها!
اسمون بهاری میشود با میلاد تو ،عشق جاری میشود در دلها و کوچ ها عطر شوق ملک می پیچد از عرش قطره قطره ابشار می شوند ، لحظه ها ماندگار و زیباتر می گردند .
خدا قلب کعبه را وا می کند دنیا سراسر غرق بیقراری تو می شوند .
ای امام غریب ،
اسوه ،صبر، صفاو صلح ای زنده به عشق ،
رهرو صبر و استقامت در ماه پر فیض صوم و صیام ، در این ماه عزیز ، ماه جود و کرم ، هر لحظه اش غنیمت و مغتنم .
کریم اهل بیت می اید از درگاه لطف کرم هرچی بخواهیم کم است .
می اید از کرانه های نور ، اسمون انقدر نورانی میشود ، ابها از یادها می روند .
زندگی از لبخند نام تو اغاز میشود ،
با اومدنت غروبها کوتاهتر و افتاب بلندتر بر پنجره ی دل ما هویدا می شوند .
تو که اومدی غربت از تنهایی در اومده ،و عشق در سینه کوچیک ما شروع می کند به جوانه ،
پرندگان به شوق تو به رقص می ایند ،
وبرشانه هایت اشیانه می گیرند .
تا قدمهایت را به دریا سوغات کنند .
از نام تو تنهایی معنا می گیرد ،
چشم ها در تشنگی کویر جاری میشند تا عطش تنهایی تورا تا کربلا غریب برادرت ببرند .
تو منادی و نداکننده ی حق و عشق در دل مایی ،
ای امام غریب وای کریم اهل بیت !
خوش اومدی در نیمه رمضان …..
ساعت 3بعد ازظهر
منزل
مورخ1397/3/4
